با گریه های یکریز یکریز
مثل ثانیه های گریز
با روزهای ریخته در پای باد
با هفته های رفته با فصلهای سوخته
با سالهای سخت
رفتیم و سوختیم و فروریختیم
با اعتماد خاطره ای در باد
اما آن اتفاق ساده نیفتاد...!
قیصر امین پور
برای رفتنش هنوز خیلی زود بود.صد حیف........
